Ga naar pagina inhoud

Het Roze Huis, de koepelorganisatie voor de regenbooggemeenschap in de provincie Antwerpen, organiseert in de week van 17 mei activiteiten rond IDAHOT (Internationale Dag tegen Holebi- en Transfobie) om geweld jegens LGBTI+ personen uit te lichten. Het is dit jaar op 17 mei exact dertig jaar geleden dat homoseksualiteit uit de lijst van geestesziekten werd geschrapt door de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO).

Het Roze Huis zet in de week van IDAHOT in samenwerking met Unia een sensibiliserende actie op in de vorm van slam poetry. Omwille van de coronamaatregelen zal deze actie online plaatvinden. Concreet betekent dit dat gedurende de week van IDAHOT (11 mei tot en met 17 mei), er elke dag een video op de sociale media-kanalen van Het Roze Huis en Unia zal worden geplaatst waarin telkens een andere performer slam poetry brengt, aansluitend bij het thema holebi- en transfobie.

Daarnaast roept Het Roze Huis mensen op om een regenboogvlag uit te hangen op 17 mei. Hiermee betuig je steun aan de LGBTI+ beweging. Die steun is in 2020, dertig jaar nadat homoseksualiteit uit de lijst van geestesziekten werd geschrapt, nog steeds even relevant.

Dagen als IDAHOT nog altijd nodig
Uit onderzoek (Motmans, T’Sjoen, Meier, 2015 en D’Haese, Dewaele, Van Houtte, 2014) blijkt dat er nog veel onbegrip heerst waaruit verbaal, psychisch, fysiek, materieel en seksueel misbruik voortvloeit tegenover holebi- en transgenderpersonen. De gevolgen hiervan laten zich scherp voelen: onveiligheidsgevoelens, negatief zelfbeeld tot suïcidegedachten en -pogingen. LGBT+ personen scoren slechter op vlak van welzijn dan andere groepen in de samenleving.

´Op juridisch vlak hebben we heel wat vooruitgang geboekt, zoals openstelling van het huwelijk en ouderschapsregelingen, maar we zijn er nog niet’, stelt voorzitter van Het Roze Huis Marcia Poelman. Naast gelijkstelling op papier is het ook belangrijk om werk te blijven maken van een inclusieve samenleving in de praktijk en vooroordelen of gebrekkige informatie over seksuele en gender diversiteit aan te pakken. De bijzondere situatie tijdens de coronacrisis maakt bijvoorbeeld erg zichtbaar dat de hulp- en zorgverlening nog veel toegankelijker kan worden voor holebi’s en transgenders. Je moet nu maar LGBT+ asielzoeker zijn en weinig mogelijkheden hebben om de opvangstructuur te verlaten waar je niet steeds veilig bent. Hetzelfde geldt voor oudere LGBT+ die nu soms sterk geïsoleerd zijn. Denk op juridisch vlak ook aan het gebrekkige statuut van sekswerkers in deze tijden.´

´Lokaal kan je heel wat betekenen voor holebi’s en transgenders’, vervolgt Poelman. We zien dat veel verenigingen creatieve online manieren vinden om toch onthaal en ontmoeting te organiseren voor LGBT+´s die daar nood aan hebben. In Antwerpen biedt Boysproject specifieke hulp aan sekswerkers aan. Steden en gemeenten kunnen dergelijke initiatieven mee ondersteunen. Als Roze Huis reiken we de hand aan lokale besturen om op maat mee te denken over een beleid dat verder gaat dan jaarlijkse symboliek. Dat kan gaan over screenen van communicatie, aanbieden van vormingen of signaleren van drempels die wij vaststellen bij onze achterban. Maar laat ons vandaag alvast het warme en veelkleurige teken van solidariteit geven door de regenboogvlag te hijsen,’ besluit Poelman.

Nood aan een gesprek? Chat, bel of mail naar Lumi via www.lumi.be

Discriminatie melden? Vul het online meldingsformulier in via www.melding.unia.be